การส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน กรณีศึกษา หมู่ 3 ตำบลปากคลองบางปลากด อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ

Abstract

การวิจัยเรื่อง แนวทางในการพัฒนาส่งเสริมการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน กรณีศึกษาหมู่ 3 ตำบลปากคลองบางปลากด อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ วัตถุประสงค์ในการศึกษา คือ เพื่อศึกษาสภาพบริบทของพื้นที่ และศึกษาศักยภาพความเป็นไปได้ในการจัดการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน โดยใช้กระบวนการวิจัยแบบมีส่วนร่วมทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ประชากรกลุ่มเป้าหมายคือ ประชาชนในพื้นที่จำนวน 220 ครัวเรือน ผู้นำชุมชนทั้ง 4 ชุมชน เครื่องมือที่ใช้ในการสำรวจข้อมูลได้แก่ การจัดเวทีประชาคมและแบบสอบถามความคิดเห็นของประชาชน โดยผลการศึกษาสามารถแบ่งออกเป็น 2 ภาค ดังนี้ ภาคที่ 1 สภาพบริบททั่วไปของพื้นที่ศึกษา พื้นที่หมู่ 3 ตำบลปากคลองบางปลากด อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ แบ่งการปกครองออกเป็น 4 ชุมชน มีจำนวนทั้งหมด 479 ครัวเรือน เป็นตำบลที่มีพื้นที่น้อยที่สุด สามารถเดินทางได้ทั้งทางบกและทางน้ำ แหล่งทรัพยากรการท่องเที่ยวที่สำคัญในพื้นที่ได้แก่ องค์พระสมุทรเจดีย์ ป้อมผีเสื้อสมุทร ป้อมนาคราชและตำหนักนาคราชโยธาชัย ทรัพยากรการท่องเที่ยวทางธรรมชาติได้แก่ ระบบนิเวศป่าชายเลนภายในป้อมผีเสื้อสมุทรและภายในชุมชนป้อมนาคราช ในส่วนของปัญหาของประชาชนในพื้นที่พบว่า มีปัญหาทางด้านสิ่งแวดล้อม เช่น น้ำเสีย ฝุ่นละออง การจราจรติดขัด ปัญหามลพิษทางเสียงและปัญหาการขาดการมีส่วนร่วมกับหน่วยงานภาครัฐในการพัฒนาท้องถิ่น ภาคที่ 2 ศักยภาพและความเป็นไปได้ในการจัดการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนในพื้นที่ จากการศึกษาพบว่า ประชาชนในพื้นที่หมู่ 3 ตำบลปากคลองบางปลากด อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ มีความต้องการให้มีการจัดการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนในหมู่บ้านและจากการประเมินศักยภาพของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศพบว่า พื้นที่ หมู่ 3 มีศักยภาพเพียงพอและมีความเป็นไปได้ในการพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวได้ในอนาคต สำหรับสิ่งที่ชุมชนต้องการให้หน่วยงานภาครัฐให้การสนับสนุน ได้แก่ การอบรมให้ความรู้ด้านการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน การแก้ปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมและ การพัฒนาสิ่งอำนวยความสะดวกขั้นพื้นฐาน