อคติของประชาชนในพื้นที่เจริญนคร เขตธนบุรีที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสัก

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอคติ และเพื่อเปรียบเทียบอคติของประชาชนในพื้นที่เจริญนคร เขตธนบุรีที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสักจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล เป็นวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือ บุคคลทั่วไปที่อาศัยอยู่ในพื้นที่เจริญนคร เขตธนบุรีจำนวน 400 คน ใช้สูตรของยามาเน่ (Yamane : 48) โดยมีเครื่องมือ คือ แบบสอบถาม (Questionnaires) ผลการวิจัยพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอคติของประชาชนที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสัก ในภาพรวมอยู่ในระดับเห็นด้วยน้อย คิดเป็นค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 2.44 โดยเมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า กลุ่มตัวอย่างมีอคติของประชาชนที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสัก ด้านรอยสักเป็นสิ่งที่ใช้บันทึกเรื่องราวในชีวิต ของบุคคล โดยมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 3.07 รองลงมาเป็นรอยสักอาจก่อให้เกิดปัญหาภายใน ครอบครัวได้ และรอยสักเกี่ยวกับเรื่องไสยศาสตร์ เช่น การงาน การเงิน ความรัก เป็นต้น คิดเป็นค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 3.02 และ 2.77 ตามลำดับ และเปรียบเทียบอคติของประชาชนในพื้นที่เจริญนคร เขตธนบุรีที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสักจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล จำแนกตามช่วงอายุ ตามศาสนา ตามอาชีพ และตามระดับการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีช่วงอายุ ศาสนา อาชีพ และระดับการศึกษาแตกต่างกันมีอคติที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสักแตกต่างกัน แต่ในขณะเดียวกัน พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศแตกต่างกันมีอคติที่มีต่อบุคคลที่มีรอยสักไม่แตกต่างกัน